Astropejzaże

Dni podczas których jest bezchmurne niebo coraz mniej. Warto jednak chociaż na chwilę oderwać się od trosk codzienności i odkurzyć teleskop w poszukiwaniu tak odległych od nas obiektów. Na zdjęciu próba uchwycenia dwóch galaktyk w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Pierwsza z lewej to M82 (NGC 3034), zwana Cygarem. Co ciekawe w zakresie światła podczerwonego jest to najjaśniejsza galaktyka, którą można obserwować na naszym niebie. Druga to galaktyka M81 (NGC 3031), która nazywana jest Galaktyką Bodego od nazwiska odkrywcy Johanna Elerta Bodego. Obie znajdują się ok. 12 mln lat świetlnych od nas. Niestety zdjęcie nie jest najlepsze. Dużo szumu, ale po tak długim okresie astrofotograficznej abstynencji i taka próbka uchwycenia nieba na matrycy aparatu cieszy.

Grupę dużych plam można obecnie obserwować na tarczy naszej dziennej gwiazdy. Plamy doskonale są widoczne w okularze nawet niewielkiego teleskopu. Oczywiście do obserwacji konieczny jest filtr słoneczny. Dobrym wyborem jest filtr Baader w postaci folii, którą można kupić w dowolnym rozmiarze w sklepach ze sprzętem astronomicznym. Zdjęcia Słońca wykonane zostały przy użyciu filtra słonecznego Baader ND 5 (wizualny).

Chmury nieco popsuły widowisko, ale na szczęście zachmurzenie nie było całkowite. Merkury powoli przemieszczał się na tle tarczy słonecznej. Na tarczy słonecznej widoczne są grupy plam. Największa z nich oznaczona numerem 2542. Zdjęcia: canon 600d, SW 150/750, ISO 100, czas: 1/1600.

Messier 51 to galaktyka w gwiazdozbiorze Psów Gończych o nazwie Wir. Towarzyszy jej mniejsza galaktyka NGC 5195. Obie tworzą wspaniały duet, który  odziaływuje na siebie grawitacyjnie. Trudno uwierzyć, że na fotografii znajduje się obraz galaktyk sprzed ponad 25 mln lat. Tyle czasu potrzebuje bowiem światło, aby dotrzeć do nas z tego odległego miejsca.

Niestety kilka grudniowych bezchmurnych nocy i tych na początku stycznia zostało straconych przez uporczywą walkę z wirusami. Pozostaje czekać na lepszą pogodę i już bez dokuczliwych mikrobów. Udało się jednak wcześniej uchwycić fragment mgławicy Ameryka Północna (NGC 7000). To tylko trzy zestackowane fotki zrobione w mieście zanim na dobre pożegnałem się ze zdrowiem i pogodnym niebem. Wypełniona gazem i pyłem chmura odległa jest od nas o ponad  2 tysiące lat świetlnych w gwiazdozbiorze Łabędzia.

NGC 6960  Mgławica Miotła Wiedźmy w gwiazdozbiorze Łabędzia to pozostałość po wybuchu supernowej. Stanowi  fragment większej części obłoku nazywanej Pętlą Łabędzia. Jasna gwiazda to 52 Cygni wbrew pozorom nie oświetla mgławicy. Jest odległa od nas o ok. 202 lat świetlnych. Odległość mgławicy to ok. 1400 lat świetlnych.